Respondeat totidem verbis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Est, ut dicis, inquit; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit.

Illi autem, quibus summum bonum sine virtute est, non dabunt
fortasse vitam beatam habere, in quo iure possit gloriari,
etsi illi quidem etiam voluptates faciunt interdum
gloriosas.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant
sententiam suam.

Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.
Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.

In omni enim arte vel studio vel quavis scientia vel in ipsa virtute optimum quidque rarissimum est.

Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Duo Reges: constructio interrete. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Torquatus, is qui consul cum Cn. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Tum mihi Piso: Quid ergo?

Quae cum dixisset, finem ille. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Paria sunt igitur. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Cur deinde Metrodori liberos commendas?

Praeteritis, inquit, gaudeo.: Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune.
Bork: Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Bork: Deque his rebus satis multa in nostris de re publica libris sunt dicta a Laelio.
Bork: Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere.

Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.
Bork
Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Ego vero isti, inquam, permitto.